Integracja Sensoryczna  

Na bazie tych zaburzeń mogą powstać trudności w planowaniu i wykonywaniu ruchów. Jest to tzw. dyspraksja. Zaburzenia te mogą występować w obrębie wszystkich zmysłów, mogą również współwystępować.

Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka. 

Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka prowadzimy w naszej Poradni od września 2015r. Cały czas przyjmujemy zapisy dzieci na te zajęcia. Do tej formy pomocy dziecko jest kwalifikowane na podstawie „Opinii o potrzebie wczesnego wspomagania.” wydawanej od marca 2017r. już tylko przez publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne.

W ramach wczesnego wspomagania w naszej w Niepublicznej Poradnia Psychologiczno-Pedagogicznej Strefa Rozwoju proponujemy 5 godzin zajęć w miesiącu. Zajęcia są prowadzone w oparciu o indywidualny program wczesnego wspomagania. Nad realizacją programu czuwa Zespół Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka. W skład zespołu w zależności od potrzeb wchodzą: psycholog, pedagog, lekarz, logopeda, rehabilitant.

 

Wczesne Wspomaganie Rozwoju Dziecka

 „Rozwój jest procesem, w trakcie którego dziecko wzrasta fizycznie – rośnie,przybiera na wadze, opanowuje i doskonali umiejętności chodzenia, chwytania, patrzenia, słuchania oraz dojrzewa psychicznie - przyswaja wiadomości o sobie, o swoim najbliższym otoczeniu, następnie o świecie, nabywa umiejętności zdobywania wiedzy, korzystania z niej, rozwiązywania problemów - kształtuje swój światopogląd, dorasta do pełnienia ról społecznych, podejmowania wyzwań jakie stawiać będzie przednim świat w odpowiedniej fazie jego życia.” (Radosław Piotrowicz – materiały Ośrodka Rozwoju Edukacji)

Rozwój dziecka dokonuje się na wielu płaszczyznach: motoryki dużej i małej, rozwoju zmysłów (słuch, wzrok, węch, czucie, smak), intelektualnej, emocje i zachowanie, mowa i komunikacja, rozwój społeczny.

Zdarza się, że rozwój nie przebiega normalnie. Osiąganie poszczególnych etapów rozwojowych u dziecka, może następować wolniej bądź szybciej, ale również może zatrzymać się na określonym poziomie Mówimy wtedy, że rozwój dziecka jest opóźniony lub zaburzony. Możemy wtedy mówić o niepełnosprawności. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) tak definiuje niepełnosprawność.

Niesprawność - każda utrata sprawności lub nieprawidłowość w budowie czy funkcjonowaniu organizmu pod względem psychicznym, psychofizycznym lub anatomicznym;

Niepełnosprawność - każde ograniczenie bądź niemożność (wynikająca z niesprawności) prowadzenia aktywnego życia w sposób lub w zakresie uznawanym za typowe dla człowieka;

Rodzice obserwując dziecko od chwili narodzenia widzą i cieszą się z każdego postępu (gdy dziecko siada, gdy zaczyna chodzić, czy wypowiada pierwsze słowo). Rodzice także dostrzegają, gdy któraś z funkcji się nie rozwija albo w porównaniu do innych dzieci rozwija się wolniej lub później. U rodziców pojawia się wtedy niepokój. Czy moje dziecko jest niepełnosprawne? Jak mu pomóc?

A co powinno niepokoić rodziców? Każda oznaka, że rozwój nie przebiega naturalnie i w określonych momentach życia. Symptomami, które świadczą o opóźnieniach rozwojowych mogą być np.: brak reakcji na bodźce dźwiękowe, trudności w pełzaniu i raczkowaniu, późne wypowiadanie pierwszych słów (ok. 2 r. życia dziecko powinno wypowiadać pierwsze słowa) i wiele innych.

Pomocy należy szukać jak najszybciej. Trzeba zwrócić się do specjalistów psychologów, pedagogów, lekarzy, którzy będą potrafili dokonać właściwej diagnozy i wskazać formy terapii.

W październiku 2013r. Ministerstwo Edukacji Narodowej wydało rozporządzenie „w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci.” Na mocy tego rozporządzenia placówki oświatowe publiczne jak i niepubliczne mogą organizować pomoc dzieciom z niepełnosprawnością i ich rodzicom. Pomoc ta polega na szczegółowej diagnozie rozwoju dziecka, opracowaniu i realizowaniu programu terapii, analizowaniu postępów i skuteczności podjętych środków terapeutycznych oraz konsultacji dla rodziców. Taka pomoc jest realizowana dla dzieci od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole. O tej formie wsparcia mówimy w skrócie WCZESNE WSPOMAGANIE.

Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dziecka może dotyczyć:

• rozwoju motorycznego,

• stymulacji polisensorycznej,

• rozwoju mowy i języka,

• orientacji i poruszania się w przestrzeni,

• usprawniania widzenia, słuchu,

• umiejętności samoobsługi i funkcjonowania w środowisku,

• komunikacji z otoczeniem i funkcjonowania w relacjach z innymi.

Jedną z placówek, które mogą realizować wczesne wspomaganie rozwoju jest Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Strefa Rozwoju. Nasza Poradnia jest wpisana do ewidencji placówek oświatowych w powiecie mińskim. Dzięki temu, co ważne dla Rodziców, ta forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej jaką jest wczesne wspomaganie rozwoju dzieci jest bezpłatna.

Artykuł opracowano na podstawie Rozporządzenia MEN w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci oraz materiałów Ośrodka Rozwoju Edukacji – ore.edu.pl

 

Diagnoza dyskalkulii.

Dyskalkulia to specyficzne zaburzenie w uczeniu się matematyki. Dzieci, które nie potrafią, mimo wkładanego wysiłku, nauczyć się matematyki. W naszej Poradni diagnozujemy te trudności i w razie potrzeby wydajemy opinie o dyskalkulii i wydajemy zalecenia dla szkoły. Do diagnozy dyskalkulii (a także dysleksji) stosujemy najnowsze testy pedagogiczne z Pracowni Testów Psychologicznych i Pedagogicznych w Gdańsku.

 

 

 Dysleksja

Nauka w szkole wiąże się zawsze z jakąś trudnością. Zadania szkolne bywają po prostu trudne, ale trudności te najczęściej daje się pokonywać i wtedy uczeń czuję się usatysfakcjonowany, osiągnął sukces. Czasami trudności szkolne przybierają inną postać. To trudności, z którymi dziecko nie potrafi sobie poradzić nawet przy dużym wysiłku wkładanym w naukę. Mówimy o takich trudnościach: specyficzne trudności w uczeniu się. Mogą one występować pod postacią dysleksji, dysgrafii, dysortografii, dyskalkulii. Gdy obserwujemy u dziecka trudności w czytaniu, poprawnym pisaniu zgodnym z zasadami pisowni, estetyce pisma, czy trudności w uczeniu się matematyki warto sprawdzić co jest przyczyną tych trudności.

W naszej Poradni diagnozujemy specyficzne trudności w uczeniu się i zajmujemy się terapią pedagogiczną tych trudności. Wydajemy także ważne w szkołach i na  opinie o dysleksji, dysgrafii, dysortografii, dyskalkulii. Opinie tą są także ważne na Sprawdzianie po VI klasie szk. podst. i na Egzaminach Gimnazjalnych i Maturalnych.

Według obecnych przepisów taka opinia jest ważna do końca edukacji ucznia. Uczniów diagnozuje się według następujących zasad:

1. klasy I - III szk. podst. - diagnozuje się ryzyko dysleksji
2. po ukończeniu klasy III, czyli od kl. IV - diagnozuje się i wydaje opinie o dysleksji na wniosek szkoły lub Rodziców.

Projekt i wykonanie: megastudio