Trening Słuchowy Johansena
Twórcą Indywidualnej Stymulacji Słuchu (nazywaną także Treningiem Słuchowym Johansena lub potocznie Terapią Johansena)
jest dr Kjeld Johansen - duński nauczyciel i psycholog, dyrektor Bałtyckiego Laboratorium Badań Nad Dysleksją.
W swojej pracy Johansen oparł się na doświadczeniach Christiana A. Volfa.
Zaletą metody Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena jest:
• jej dostępność dla osób mieszkających daleko od dużych ośrodków, gdyż ma miejsce w domu dziecka,
• to, że odbywa się w przyjaznym, bezpiecznym, domowym otoczeniu, co jest istotne dla wielu dzieci np. z autyzmem
• w trakcje stymulacji Johansena IAS nie ma konieczności rezygnowania z innych form terapii, jakimi objęte jest dziecko w tym samym czasie.
Diagnoza w Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena opiera się na badaniu audiometrii tonalnej oraz testach mowy utrudnionej
w tym teście dychotycznym - istotnych dla procesu uczenia się aspektów prawidłowego przetwarzania bodźców słuchowych.
Program terapeutyczny w formie indywidualnie filtrowanej muzyki instrumentalnej nagrywany jest na płyty CD.
Dziecko otrzymuje płytę do domu i słucha jej codziennie przez 10 minut przez słuchawki.
Postępy terapii kontrolowane są co 4 do 8 tygodni (zależnie od wieku), za każdym razem dziecko otrzymuje
nową specjalnie dla niego przygotowaną płytę CD z programem terapeutycznym. Program stymulacji trwa 6-10 miesięcy.
Indywidualny Program Stymulacji Słuchowej nagrany na płyty CD do odtwarzania w domu lub szkole.
Stymulacja słuchowa wg dr Kjelda Johansena poprawia przetwarzanie bodźców słuchowych.
Jeśli u dziecka występują centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego wówczas ma ono problemy z prawidłowym różnicowaniem dźwięków,
lokalizacją źródła dźwięku, rozpoznawaniem wzorców dźwiękowych, analizą czasowych aspektów sygnału dźwiękowego,
umiejętnością rozumienia mowy zniekształconej, rozumieniem mowy w hałasie. To znaczy, że osoba z tym zaburzeniem nie ma możliwości
pełnego wykorzystania słyszanego sygnału akustycznego przy prawidłowym jego odbiorze w strukturach obwodowych (Katz, 1994).
W konsekwencji często pojawiają się trudności w rozwoju mowy, prawidłowej artykulacji, uczeniu się, czytaniu, koncentracji uwagi,
konstruowaniu wypowiedzi pisemnych, pianiu. W klasie dzieci z tym zaburzeniem mogą pozostawać na uboczu z powodu nieśmiałości, niskiej samooceny.
Terapia słuchowa poprawia nie tylko przetwarzanie słuchowe, ale również:
• Zdolność utrzymywania uwagi i koncentracji na wypowiedziach ustnych,
• Czytanie,
• Rozumienie mowy,
• Artykulację,
• Komunikację,
• Samoocenę,
• Harmonizuje napięcie mięśniowe co wpływa na postawę ciała,
• Utrzymanie równowagi,
• Koordynację ruchów,
• Motorykę.
źródło: www.johansen-ias.pl
